خانه دوست
من دلم می خواهد خانه ای داشته باشم پر دوست
کنج هردیوارش دوستانم بنشینند آرام
هرکسی می خواهد وارد خانه پرمهر و صفامان گردد
شرط واردگشتن،
شستشوی دلهاست
شرط آن داشتن یک دل بی رنگ و ریاست
بر درش برگ گلی می کوبم
و به یادش با قلم سبز بهار می نویسم:
ای دوست،
خانه دوستی ما اینجاست
تا که سهراب نپرسد دیگر
خانه دوست کجاست؟
مشیری |