خانه ی دوست

بهترین چیز رسیدن به نگاهی است که از حادثه عشق تر است

خانه ی دوست

بهترین چیز رسیدن به نگاهی است که از حادثه عشق تر است

من

سلام .

نمیدونم چی بگم .همین الان از خواب بیدار شدم اصلا موخم کار نمی کنه .مثه این که به خوان از من امتحان ریاضی بگیرن اول با  عرق کردن شروع میشه بعد با دشوره در اخر هم  همه ی جواب های امتحان رو فراموش     می کنی. من هم الان مغزم کار نمی کنه با چه موضوعی شروع کنم

قبلا فکر می کردم وبلاگ برا اینه یه چند چیز چرندوپرند از یه وبه دیگه کوپی کنی وبه وسیله اونها چند تعریف زورکی از بقیه بگیری اما نمی دونستم به خاطر چی بعضیا می گن تا امار سایتمون بالا بره من نمی دونم امار سایتشون بالا بره بهشون جایزه میدن .مخصوصا وبلاگهایی که در باره ی عشق وعاشقی مینویسن فقط   درصد کمیشون حقیقت رو منویسن امابقیشون  ا ز هم کوپی می کنن تا جایی که ادم حالش از این نوشته های تکراری به هم می خوره اکثر وبلاگ نویسا نمیدونن که واسه چی وبلاگ درس میکنن فقط می دونن یا یاد گرفتن که با نوشته های کوپی کرده از یه جای دیگه بقیه رو گول بزنن وبا این کاراشون  دارن معنی حقیقیه وبلاگ رو تغییر می دن الان فکر میکنین چند درصد بلاگ ها که در باره عشق وعاشقی می نویسن واقعیه ودارن حقیقت رومی نویسن 60%.50%

40% 20% یاهیچی شاید 20%خوب باشه حالا فکر کنین بین این همه وبلاگ هایی که در باره عشق وعاشقی می نویسن  تنها  20% اون واقعی باشه بقیش الکی منظور من تنها وبلاگهای عشق وعاشقی نیس بلکه همه ی وبلاگا.

حالا فضا ی وبلاگ هم مثه چت مجازی شده تشخیص این که کدومشون راس میگن وکدومشون دروغ خیلی سخته اکه هر کدوم از ما میدونستیم واسه چی وب می سازیم خیلی خوب بود.وبه امید روزی که ما بهترین وبلاگ نویسها رو تو کشورمون داشته باشیم.میدونین شروع کردن یه مطلب از یه طرف سخته تموم کردنش از یه طرف دیگه الان من نمی دونم که با چه کلمه ای این موضوع رو تموم کنم مقدمه چینی کنم یا یه دفعه بگم...

 

 

 

                              خدا حافظ

 

 

 

 

        

 

 

                                                  

 

 

 

 

نظرات 1 + ارسال نظر
رئوف یکشنبه 27 مرداد‌ماه سال 1387 ساعت 13:29 http://raoof-v86.blogsky.com

سلام
خوبی؟
به نظر من وبلاگ نویسی چندان مهارت خاصی نمی خواد خوب این فضا بوجود اومد که ما ها خاطرات عقاید ونظرات مون رو اونجا بنویسیم بدون اینکه کسی مارو بشناسه گاهی خیلی یا بدلیل شان اجتماعی یا ... نمی تونن خاطرات یا نظراتشون رو بگن بخصوص توی جامعه ی ما، سعی می کنن از این فضا استفاده کنن. خوب خیلی یا هم داستان های ساختگی و عامه پسند رو می نویسن .خیلی یا هم واقییه ....
چیز دیگه ای که مهم هستش اینکه افراد بتونن بدون هیچ دغدغه ای بنویسن .
البته ممکنه بعدها این همه چیز گویی توی ادبیات ما جا بیافته. خوب اینم خوب نیس.
موفق باشی.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد